İŞKUR’dan işe girmek için bile AKP üyesi olmak gerekiyor bu zamanda. Ne diyeyim; ben de zamanında AKP’ye oy verdim. Vermez olaydım. Hakkımı falan da helal etmem.

Diyarbakır’da 4 çocuğuyla yıkık dökük bir evde yaşayan ve merdiven silerek kazandığı 600 TL ile geçinmeye çalışan Remziye Yel, iktidar yetkililerine tepki gösterdi.

İşsiz kalmamak, aç kalmamak için Kovid olduğunu saklar durumda bugün emekçiler. Bu çaresizlik içinde bir çare arayan kadınlar ise şiddeti bir de ekonomik olarak yaşamakta…

Biriktikçe biriken vergiler, krediler, kira, faturalar, çalışanların maaşı, fahiş malzeme fiyatları... Sultangazi’de esnaflık yapan kadınlar pandemi ile birlikte içine düştükleri çıkmazı anlatıyor...

İzmit’te yaşayan kronik astım hastası Selver, eşinden ayrı diğer iki çocuğuyla beraber yaşam mücadelesi veriyor.

Pandemi ve işsizlikle birlikte İstanbul’daki yaşamlarını bırakıp Artvin’e göçen Neziha ve ailesinin, çay toplamayı bilmezken çay toplayarak yaşamlarını devam ettirme mücadelesini okuyacaksınız.

Genç bir işsiz kadın: ‘Bahaneler arkasına sığınılmış her şeyin güzel ve sorunsuz olduğu görüntüsü çizilmekte lakin öyle değil. Başkalarının çıkarlarının değil, geleceğimizi bizlerin planlaması gerek.’

Muğlalı kadınlar kışın işsizlik, yazın düşük ücret ve ağır çalışma koşullarıyla yüz yüze. Kadınlar ne kadar çalışsalar da yoksulluktan kurtulamadıklarını söyledi.

12 yıldır Sağlık Bakanlığı bünyesindeki bir hastanede çalışan sağlık işçisi Çiğdem taşerondan kadroya geçirilen binlerce sağlık işçisinden biri. Koronadan, geçime, hak kayıplarına kadar derdi çok...

Eşinin psikolojik rahatsızlığı ve pandemi nedeniyle para kazanamaz hale gelen Buse, Twitter’dan gelen yardımlarla borçlarını ödemiş bir kadın. Şimdi lif örüp satan Buse, geçinebileceği bir iş istiyor.

Patronların bir sınıf olduğu kolay anlaşılıyor. Oysa işçilerin de bir sınıf olduğunu anlatmaya gelince iş o kadar basit olmuyor. ‘Keşke’ ifadelerine takılı kalıyor cümleler. ‘Keşke herkes birleşse…’

Bir tarafta ağır çalışma koşullarından, zorunlu mesailerden hali kalmayan, borç batağına saplanmış işçiler, diğer tarafta Cengiz Holding’in silinen vergileri ve işçilerin biriken öfkesi...

Yasağa ve pamdemiye rağmen zor koşullarda çalışan ve aldıkları ücret yetmediği için sürekli mesaiye kalmak zorunda kalan Cesur Çuval işçilerinin neredeyse tüm zamanları tezgah başında geçiyor.

Çocuğuna süt alamayan, yumurtanın bir kolisine parası yetmeyince yarısını alan, bu yoksulluğa karşı ‘Delirsek mi acaba!’ diye düşünen... Ankara’nın iki mahallesinden kadınların yoksullukla imtihanı.

‘Eskiden verilen zamları düşününce bu zamma sevinenler var ama verilen zam giderden az olduğu için bu zam hiçbir işe yaramadığını görecekler. Yılbaşından sonra her şeye daha çok zam gelecek.’

Salgın sürecinde 520 kadının yoksulluk, şiddet, taciz ve istismar şikayetleriyle başvuruda bulunduğu Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği rapor hazırlayıp hükümete seslendi.

Gazi Mahallesi perşembe pazarında ve halk ekmek kuyruğunda kadınlara 2021 yılından ne beklediklerini sorduk. İşte cevaplar...

‘Gelir adaletsizliğinin önüne geçip ‘Dur’ demedikçe, hakkımız olanı ısrarla istemedikçe, hâlâ bu asgari ücreti belirleyen tuzu kuruların insafına kalmaya devam edeceğiz’

Doç. Dr. Elif Karaçimen: Borç ödeme sorumluluğunun emekçiler için sonuçları düşük ücretlerle çalışmayı kabul etmek, daha fazla mesaiye kalmak ve vasıfsız işlerde çalışmak şeklinde gerçekleşmektedir.

Hükümet bütçe görüşmelerinde ülkenin açlık ve yoksulluk gerçeğini yok saysa da boğazına kadar borç, sömürü ve fakirliğe batmış kadınlar haykırıyor: Artık nefes alamıyoruz!