Kadın işçiler
Kötü çalışma koşullarına karşı Tarım-Sen'e üye oldukları için işten çıkarılan Agrobay işçileri, İzmir'den Ankara'ya yürüyüşe başladı.
8 Mart öncesi İstanbul’da buluştuğumuz 14 ila 18 yaşlarındaki çocuk/genç kadın işçilerin rutini çalışmak, hayatta kalabilmek için mücadele etmek...
Tekstil işçileriyle sohbetimizde bir soruyu ortaya atıyorum: 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü deyince ilk aklınıza gelen ne?
Özak Tekstil işçileri, 'Bekle bizi İstanbul, bekle bizi Özak!' şiarıyla direnişi İstanbul'a taşıyarak Özak Holding önünde bir basın açıklaması gerçekleştirecek.
Parıltılı ışıkların ardındaki kadın emeği sömürüsünde sermaye ‘kadın dostu’ postuna sarılırken, İşçi Naime’nin talepleriyle Patron Arzu’nun istekleri aynı mücadele potasında eritilebilir mi?
İnsanca çalışma koşulları için iş durdurarak direnişe başlayan Özak Tekstil işçilerinin mücadelesi 5. günde sürüyor. Jandarma fabrikaya giden yola barikat kurdu. İşçiler ‘Vazgeçmeyeceğiz’ dedi.
Asgari ücretli kadın işçiler, asgari ücretin insanca yaşanacak bir seviyeye yükseltilmesinin kadınlar için ‘insan’ olduğunu hissetmenin kriteri haline geldiğini anlatıyorlar.
Bir taraftan işçi direnişi içinde gelişen bilinci, diğer taraftan hayatın getirdiği çeşitli yükleri omuzlamanın olgunluğu ile daha güçlü bir kadın haline gelmiş Nazlı.
Acarsoy Tekstil’de, sendikaya üye oldukları için işten atılan ve direnişe geçen kadın işçiler dayanışma çağrısı yaptı. Kadın işçiler için 15 Haziran’da dayanışma gecesi düzenlenecek.
İstanbul’da tekstil ve metal iş kolunda çalışan kadın işçiler, uzun saatler çalışıp ek iş yapmalarına rağmen geçinemediklerini söylüyor. Kadınlar, ‘Bu koşulları değiştirmek için 1 Mayıs’a’ diyor.
Gece vardiyasına yola çıkan ya da gece vardiyasından dönen kadın işçilerin en büyük sorunu, karanlık güvensiz sokaklar ve servislerin evlerinin önüne kadar bırakmaması.
Farplas Yönetim Kurulu Başkanı Ahu Büyükkuşoğlu Serter ‘kadının iş dünyasında güçlenmesine destek verdiği’ için Yılın İş Meleği seçilmiş. Bu parıltının ardındaki kadın işçilerin gerçeği ise bambaşka.
Son bir yılda kadın işçiler neler yaşadı, 1 Mayıs’a giderken talepleri neler? Deri, Dokuma ve Tekstil İşçileri Sendikası (DERİTEKS) Kadın Komisyonundan Tülin Çelik ve Pembe Maden anlatıyor…
Gersan’da kadın işçiler İstanbul Sözleşmesi’ni tartıştı: ‘Bu kadar kadın ölürken artık sinemeyiz.’
25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü dolayısıyla işçi kadınlar fabrikada, işyerlerinde, ve sokakta taleplerini haykırdı!
Tekstil, gıda ve metal sektöründe çalışan kadın işçiler İstanbul Sözleşmesi’nin kendileri için hayati olduğunu söylüyor. Şiddetin giderek arttığını ifade eden işçiler ‘Ölmek istemiyoruz’ diyor.
Finlandiya’da yayımlanan istatistiklere göre, pandemiden en fazla kadın emekçiler zarar gördü ve kadın işsizliği 3 ay içinde iki kat arttı.
‘Koronavirüs sürecinde bence en acil ihtiyaç şu an için, güvenilir hastane ortamı ve psikolojik destek. Halk olarak topluca ruh ve beden sağlığına ihtiyacımız var, AVM’ye değil.’
Kamu emekçisi kadınların işyerinde yaşadığı temel sorunları açığa çıkarmak ve 8 Mart’a giderken taleplerini oluşturmak üzere KESK anket çalışması başlattı.
Sendikayı fabrikaya sokamadık ama sendika bilinciyle pek çok işler başardık. Bizler gerçek sendikanın bilincini, yanımızda duruşunu, sınıf sendikacılığını öğrenmiş olduk.
- EN SON
- ÇOK OKUNAN
- ÖNERİLEN
Editörden
Bültenimize abone olun!
E-posta listesine kayıt oldunuz.