Cezaevinde bulunan açlık grevindeki çocukları için günlerdir Ankara’da çalmadık kapı bırakmayan anneler, hükümetin bir adım atmasını bekliyor. Adalet Bakanı’nın Öcalan’ın avukatlarıyla görüşme yasağının kalktığı açıklamasını hatırlatan aileler, çocukları açlık grevini bırakana kadar Ankara’dan ayrılmayacağını dile getirdi. Yessure Tufan, “Benim oğlum iki üniversite bitirdi. Hapishanelerde çürüsün, ölsün diye bu günlere getirmedim” dedi.

Çocuğu Ankara’da olduğu için her hafta görebildiğini söyleyen Nezahat Taş, “Görüşe bir hafta kala ‘Acaba gördüğümde ne halde olacak’ diye gidiyorum. Bir anne ne hissederse onu hissediyorum. Çocuklar hiç iyi değil” dedi. Doktorların çocuklarının yanlarına gitmediğini, sadece sağlıkçıları gönderdiklerini söyleyen Taş, çocukların da bu durumda sağlıkçıları kabul etmediklerini söyledi. Taş, “Tansiyon ve nabızlarının ne olduklarını bilmiyorlar. Alması gereken tuz ve şeker oranını da azaltmışlar. Türkiye’nin diğer illerinden gelen anneler de sekiz gündür burada sürünüyor. Bütün anneler sesimize ses olsun” diye konuştu.

Devletin kendilerine kulaklarını tıkadığını ifade eden Taş, acilen önlem alınması gerektiğini belirterek “Onlar da anne babalar, bizim yavrularımızı kurtarsınlar. Artık konuşacak gücümüz kalmadı. Dilimizde tüy bitti artık, kelimeleri bile karıştırıyoruz. İçimiz yanıyor” dedi.

‘SON ÇAREYİ ANKARA’YA GELMEKTE BULDUK’

Diyarbakır’dan gelen Yessure Tufan, beş ayı aşkın bir süredir seslerini duyurmak için sokaklarda olduklarını belirterek “Ne yazık ki ne cumhurbaşkanı, ne kurumlar, ne sivil toplum örgütleri, kimse bizim sesimizi duymuyor. Kendi başımızın çaresine bakarak sokaklara çıktık. Burada ise dövülüyoruz, parklarda sürükleniyoruz. Böyle bir şiddet, nefret Kürtlere neden besleniyor? Polisler neden bize böyle saldırıyor? Tek derdimiz çocuklarımızı kurtarmak. Çocuklarımızın ve Leyla Güven’in talebinin yerine gelmesini istiyoruz” diye konuştu.

‘MECLİSTE HİÇBİR PARTİ KAPIMIZI AÇMADI’

Son çareyi Ankara’ya gelmekte bulduklarını söyleyen Tufan, “Biz dört gün boyunca Meclis’e geldik ve orada kaldık. Hiçbir parti o kapıyı açarak yanımıza gelmedi, selam vermedi. ‘Derdiniz ne, neden geldiniz’ demediler. Biz böyle beklemiyorduk. Biz, anneler olarak çözüm istiyoruz. Çünkü çocuklarımız orada ölüme mahkum ediliyor. Çocuklar bizimle konuşamıyor ve bir çözüm bulana kadar Ankara’yı terk etmeyeceğiz. Bizi bekleyen annelere söz verdik” dedi.

Dişiyle tırnağıyla çalışıp oğlunu büyüttüğünü ifade eden Tufan, “Benim oğlum iki üniversite bitirdi. Hapishanelerde çürüsün, ölsün diye bu günlere getirmedim. Sevgiyi, insanlığı öğrettim, bize duyulan kin ve nefreti anlamıyorum. Kürt olduğumuz için mi bunca şeyleri yaşıyoruz” diye sordu.

‘BİZİM ÇOCUKLARIMIZ 5 AYDIR AÇ’

Batman’dan gelen Ayfer Bitmen’in kardeşi 5 Ocak’tan beri açlık grevinde. Şu anda tek düşündüklerinin ölüm orucuna başlayan iki grup olduğunu vurgulayan Bitmen, “Her an ölüm haberleri gelebilir ve bu bütün cezaevlerine de yayılabilir. Ramazan ayında her dakika insanlık için çağrı yapılıyor. Bunlar da beş aydır açlık grevindeler ve açlar. Bütün raporlar da yetkililerin ellerinde, buna bir çare bulsunlar” diye konuştu. Herkesle görüşmek istediklerini ancak sadece Meclis Başkanının kendileriyle görüştüğünü söyleyen Bitmen, “İyi karşıladı. Söylediği şeyi zaten Adalet Bakanı da açıkladı ama bu yeterli değil. Bizim derdimiz bir an önce bu açlık grevini bitirsinler ve bir haber alalım. Tarihteki gibi ölümler tekrarlanmasın. Eminim ki bu ülkeyi seven herkes bunları yaşatmayı istemez” dedi.