İnsanlık tarihinin en üretken, en köklü ağacı zeytin… Barışı ve güzelliği simgeler… Ege’nin en bilinen ağacıdır, yol boyu zeytin ağaçları arasında çalışan Çıtaklı kadınlar… Zeytin sıyırma mevsimi geldi mi, hepsi birden birbirlerinin bahçelerine gidip, el birliği ile senelik yağ ihtiyaçlarını çıkarmak için başlarlar zeytin toplamaya… Nar toplama işlemi bittikten sonra sıra zeytine gelmiştir ve yine imece usulü toplanır zeytin...

Sabah saatlerinde yola çıkan Çıtaklı kadınlar, ağaçların altına naylon serip, merdivenlerle ve ellerindeki uzun sopalarla yağlık zeytini sıyırmaya başlıyorlar. Biz de çay molalarına denk geliyoruz, zeytin ağacının kuru dallarından yaktıkları semaverlerinde taze demlenmiş çaydan bir bardak döküyorlar ve başlıyoruz sohbete…

Çıtak köyü her zaman üreten ve atalardan kalma ağaçlarına sahip çıkan bir köy... En çok da kadınlar çalışıyor. Sofralık zeytin pek çıkmıyor ama sıyırdıkları zeytinlerin arasından biraz yeşil, biraz siyah seçiyorlar. Biri merdivenin tepesine çıkıyor diğeri de aşağıdan dalları silkeliyor… ‘Zor iş!’ diyor Hacer abla, “Ellerimiz hep çiziliyor, sabah saatlerinde başlıyoruz çalışmaya, yorulunca çay molası, öğlene doğruda çıkınımızda getirdiklerimizle karnımızı doyuruyoruz.”

YAZIN TOPLADIKLARIMIZI KIŞIN YİYORUZ

Başka bir bahçeyi bitirdikten sonra bugün çalışmak için geldikleri bahçede beş kadın bir muhtar bir de köyün imamı atalık ağaçlardan çıkma mahsulü topluyorlar. Her sene meyve veren zeytinleri topladıktan sonra yağhaneye gönderip, çıkan yağdan herkes kendi payını alıyor. Ayşe abla, Kasım ayının onunda başladıklarını belirtiyor, “Toplama, ayıklama derken bir hafta sürüyor. Sürekli tarakla dövüyoruz ağaçları, akşam kollarımız ağrıyor. Yorucu bir iş… Önce nar topluyoruz, ardından zeytin zamanı başlıyor. Kışın da topladıklarımızı yiyoruz.” diyor.

Beşte bir oranında zeytinden yağ elde eden kadınlar, çocukluktan beri zeytin sıyırdıklarını, daha önce elde sıkıldığını ama kendilerinin hep fabrikaya gönderdiklerini çıkan yağın da çok güzel olduğunu söylüyorlar.