Derneğimize gelen kadınlar arasında, eşi tarafından terk edilmiş ve üç küçük çocuğuyla hayat mücadelesi veren bir kadın, çocuklarının eğitimle ilgili yaşadığı zorlukları içtenlikle paylaştı. Eğitim ücretlerini ödeyemediği için kızının okulu bırakmak zorunda kaldığını, diğer iki çocuğunun da eğitimlerini tamamlamalarının çok zor olduğunu anlattı.

“Çocuğuma test kitabı alamıyorum” diyerek, yakın çevresindeki çocukların kullandığı test kitaplarını ödünç alıp silerek tekrar kullandıklarını söyledi. Ancak bu durum hem çocuklarını hem de kendisini derinden üzüyor. Kızlarının bu yoksunluk karşısındaki mahcubiyetini görmek, bir anne olarak onu en çok yaralayan şey olmuş.

Bu kadın, çocuklarının düzenli ve nitelikli bir eğitim alabilmesi için onları dershaneye ya da kurslara gönderemediğini, bu nedenle diğer öğrencilerle aynı imkanlardan yararlanamadıklarını dile getiriyor. “Bu şartlarda çocuğum eğitim alıyor demek yerine sadece okula gidiyor diyebiliyorum” sözleri, aslında birçok annenin ortak feryadını yansıtıyor.

Bugün hâlâ birçok kız çocuğu, geçim sıkıntısı yüzünden okula gidemiyor ya da çok zor şartlar altında eğitim hayatına devam etmeye çalışıyor. Oysa bir kız çocuğunun eline kalem verirsek, ona her türlü eğitim hakkını tanırsak; o kız çocuğu sadece kendi geleceğini değil, ülkenin geleceğini de değiştirebilir.

Kız çocuklarının eğitimi, bir ülkenin ilerlemesinin en güçlü temellerinden biridir. Onların gözlerindeki azmi, hayallerini ve öğrenme isteğini görmek, hepimize sorumluluk yüklemelidir.

Fotoğraf: アフロ（Aflo）