Son bir seneye dönüp bakınca endişe ve stresten başka bir şey aklıma gelmiyor. Sınava hazırlanan bir öğrenci olarak hem kendimi eve kapatmak zorunda kaldım hem de dışarıya kendimi atmak istedim. Ders çalışmaktan bunaldığım çok zaman oldu. Sonra ders çalışmazsam, üniversiteye gitmezsem ne olur diye düşündüm. Aslında pek bir şey kaybetmezdim ama yine de üniversiteye gitmek istediğimi fark ettim. Hem üniversiteli olmak nasıl bir duygu, üniversite ortamı nasıl bunları merak ediyorum.

Şu an bir tanıdığımızın firmasında online olarak çalışmaya başladım. Evrak kontrolü, müşterilerle iletişime geçmek gibi işleri yapıyorum. Harçlığımı çıkarabilmek için girdim bu işe. Okul açılınca nasıl olur bilmiyorum. Nereyi tercih ederim, şehir dışı mı olur, neler yaparım bunları düşünüyorum hep.

Sınava çalışırken ülkede yaşanan olayları takip ettim. Uzak kalmak istemedim. En çok ekonominin giderek kötüleşmesi ve kadın cinayetleri beni etkiliyor. Düşünüyorum da, annem de çok müdahaleci bir kadın olmasa da hayatıma karışıyor benim. Özellikle giydiklerime. Beni korumak için yaptığını söylüyor bunları. Ben bu durumdan çok sıkılıyorum. Bu yüzden üniversiteye dair de endişelerim var. Neler olacak, annem ne yapacak, ekonomik olarak karşılayabilecek miyim, bunların hepsini düşünüyorum. Arkadaşlarımla konuşurken onların da bunları dert edindiğini görüyorum. Ben üniversiteye gitme heyecanı yaşayamadan bunları düşünüp duruyorum.

Görsel: Freepik