Pilar 65 yaşında, Fransızca öğretmenliği yaparak yaşamını sürdüren İspanyol asıllı bir Fransız. 1977’den beri Barcelona’da yaşayan Pilar verdiği online dersler aracılığıyla neredeyse her yerden insanla tanışıyor. Eşi ve oğlumla yaşayan Pilar’la pandemi sürecindeki gözlemlerini konuştuk. Pilar’ın Ekmek ve Gül okurlarına bir de 1 Mayıs mesajı var: Kadın erkek eşitliği, ayrımcılığın son bulması…

Pandemi krizinden siz ve aileniz nasıl etkilendiniz?

Fiziksel sağlık açısından etkilenmedik. Ama iş ve sosyal anlamda tüm yaşamımı alt üst etti ve moralimi olumsuz etkiledi. Öğretmenlik mesleğimin yanında, turizm sektöründe de çalışıyorum ama 2020 mart ayından bu yana yok oldu. Alım gücüm sınırlandı. Başlangıçta, çok panikledim ama sonra diğer işim sayesinde çalışmaya devam edebildim. Eşim de 2 ay boyunca “teknik işsizliğe” (pandemi yüzünden işten çıkarılıp tekrar alınma durumu) düştü.

Psikolojik olarak, çok etkilendim. Başlangıçta korkuyordum ve sanki herkes Kovid’e yakalanacakmış gibi hissediyordum ama tabiri caizse buna yavaş yavaş alıştım. Fakat, kendimi eve hapsettim ve pandeminin başından beri sindirim sorunları yaşıyorum. Eğer ara sıra evden çıkarsam, hemen geri eve dönmek istiyorum. Kendimi güvende hissettiğim tek yer.

İşiniz açısından nasıl etkilendiniz?

Turizmdeki işimi kaybettim. Maddi olarak rahat bir yaşam sürmemi sağlayan bu işti. İspanyol devlet yardımı hakkım oldu, bu durumla daha iyi başa çıkmamı sağladı. Eşim iki ay işe gidemedi ama şimdi tekrar çalışmaya başladı. Çevremizde günlük yaşamlarını sürdürmekte zorlanan insanların sayısı artıyor.

İspanya’daki sağlık sistemi nasıl?

Semptomları gösterince bana iki kere test yaptılar, ama sonuçlar negatif çıktı. Sağlık merkezinin internet sitesi üzerinden iletişime geçiyorum sadece. Telefonla ulaşmak imkânsız, sürekli tıkanık ve hiç cevap verilmiyor.

Fakat, oğlumun deneyimi daha farklı. Pozitif biriyle kontağı olduğuna dair mesaj gönderildi. Sağlık merkeziyle ve sonra acil servisle iletişime geçtik, bize oğlumun evde kendini 10 gün karantinaya alması gerektiğini söylediler. 60’tan fazla yaşı olan kişilerle yaşadığı için oğluma test yapılması için ısrar ettik ama ne yaptıysak ona test yapmak istemediler. Emin olmak için özel bir merkezde yaptırdık ve 120 avro ödemek zorunda kaldık. Çok sinirlendim çünkü bu durumu normal, adil ve anlaşılır bulmuyorum. İyi ki sonuç negatif çıktı.

Aşı meselesine gelince, çok yavaş. Eşim ilk dozu oldu ama benim için her şey çok karışık. Sanırım yeterince aşı yok. Haberlerde, bu yaz nüfusun yüzde 70’inin aşılanacağı söyleniyor ama çok inanmıyorum.

Ekmek ve Gül okurları için 1 Mayıs mesajınız var mı?

1 Mayıs, 19. yüzyıldan beri var olan işçilerin bayramıdır. Daha adil bir dünya istiyorum! Kadın erkek arasında eşitlik olan... Güvencesizlik olmadığı ve zenginliğin daha iyi dağıtıldığı... İşçilerin haklarının bilincinde olduğu ve onları savunduğu... Patronlar tarafından sömürü olmadığı... Gençlerin yaşamlarını sürdürebilecekleri bir iş bulabildiği… Herkesin barınma hakkı olduğu, acının olmadığı… Daha güvende yaşamak için ülkelerinden ayrılmak zorunda kalan yabancılara karşı ayrımcılık yapılmadığı... İnsanların ırkçı olmadığı ve kendilerini onların yerine koyabildiği… Çünkü bir gün bu bizim başımıza da gelebilir. Herkes için daha iyi bir dünya istiyorum!

Söyleşinin Fransızcasını okumak için tıklayın.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül