Hindistan'da ev emekçisi kadınların talebi güvenli iş yerleri
Hindistan’da kayıt dışı çalışan ev emekçisi kadın sayısı oldukça yüksek. Kadınları cinsel tacizden korumaya ilişkin kanunlar hem yetersiz hem de var olan kanunlar uygulanmıyor.

Hindistanlı ev emekçisi kadınlar güvenli iş yeri talebi için Hindistan’ın kadın ve çocuk gelişiminden sorumlu bakanı Smriti Irani’ye "Bir kadın ve bir ev emekçisi olarak güvenli bir iş yeri istiyorum" yazısıyla kartpostal gönderdi.

Hindistan’da kayıt dışı çalışan ev emekçisi kadın sayısı oldukça yüksek. Kadınları cinsel tacizden korumaya ilişkin kanunlar hem yetersiz hem de var olan kanunlar uygulanmıyor. Kadınların büyük çoğunluğu kendileri için güvenli bir çalışma alanı olmadığını söylüyor. Yaklaşık 3 bin kadın emekçi bu harekete katılarak, iş yerlerinde yaşadıkları şiddet ve tacize karşı ortak bir mücadele hattında buluştular.

ONURUMLA VE KORKMADAN ÇALIŞMAK İSTİYORUM

2013 yılında ev emekçileri de dahil olmak üzere hem kayıtlı hem de kayıt dışı çalışan kadınları korumayı amaçlayan “İş yerlerinde Kadınlara Yönelik Cinsel Taciz Önleme, Yasaklama ve Tazminat” kanununu çıkarmıştı ancak İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün 2020 yılında Hindistan’a dair hazırladığı raporda görülüyor ki bu yasa uygulanmıyor. 10 yaşından beri ev emekçisi olan ve şu an 24 yaşında olan bir kadın şöyle anlatıyor: “Hakkımız olan ne varsa almalıyız. Onurumla ve korkusuz bir şekilde çalışmak istiyorum. Kadınlar pek çok kez cinsel tacize uğruyor fakat işsiz kalmamak için bunlara katlanmak zorunda kalıyor. İster ofiste, ister sahada, isterse ulaşımda, nerede olursa olsun Hindistan hükümeti tacizleri önlemeli ve şikayetlere yanıt vermelidir. Aynı şekilde cinsel tacizi önleyici yasaları uygulamak, önleyici materyaller geliştirmek ve farkındalık yaratmak zorundadır.”

Araştırmalara göre Hindistanlı kadınlar cinsel tacizi polise bildirdiklerinde genellikle aşağılanma, güvensizlik ve yardım eksiklikleri ile karşı karşıya kalıyorlar. Bu muameleler nedeniyle şikayette bulunamıyor, geri adım atıyorlar. Martha Farrell Vakfı yöneticisi Nandita Bhatt durumu şöyle açıklıyor: “Kadınlar tecavüze uğradıklarında dahi şikayette bulunma konusunda çok zor zamanlar geçiriyorlar. Bir işverenin onlara uygunsuz bir şekilde baktığına dair nasıl şikayette bulunabilirler?” Ayrıca hükümetin 2019 yılında Uluslararası Çalışma Örgütü Şiddet ve Taciz Sözleşmesi’ne destek verdiğini söyleyen kadınlar, Hindistan hükümetinin sorumluluğunu yerine getirip, anlaşmayı hızla uygulamasını talep ediyorlar. Kadınlar gönderdikleri kartpostallar ile kendileri için güvenli bir yaşam ve adalet talep ediyorlar.

Fotoğraf: unplash

Çeviri: Berivan Balkay

İlgili haberler
Bu eller, yarınından endişe eden ev işçisi Ömür’ün...

Ev işçisi Ömür, ağızdan çıkacak bir söze bakılan, hastalıkların kol gezdiği, geleceksizlikle anılan...

Hayatın içinden göç yolunda bir film: Nomadland

Hem işsiz hem de evsiz bırakılan insanların yaşamlarından, hayata bakış sunuyor Nomadland.

SINIRLARIN ÖTESİ: Hindistan, Güney Afrika, Arjanti...

220 milyonluk Hindistan grevinde kadınlar güvenceli istihdam, Güney Afrika’daki çiftlik işçi kadınla...