En son tuvalete gitmek sizin için ne kadar zor olmuştu? Oysa mülteci kadınlar için hayati bir sorun tuvalet. Taciz ve tecavüz korkusuyla geceleri tuvalete dahi gidemeyen mülteci kadınların hikayesi...

Her gün haberlerde birkaç cümleyi aşmayan gerçekleri bir roman haline getiriyor Leyla Serpil ‘Şşşşt’ ile... Ensest, şiddet, sığınmaevi hikayelerindeki sessizliği bir çığlığa dönüştürüyor.

Uçan süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali Karum çim alanda yaptığı açılışla startını verdi. Bu yıl ‘Umut’ temasının işlendiği festivale birbirinden önemli isimler katıldı.

Sadece zorlukları ve kölelik koşullarında çalışmanın ezilmişliğini değil, mücadeleyle değiştirebilmenin zaferini de anlatan işçi filmleri... İyi seyirler!

Daha önce Ekmek ve Gül’den tanıdığınız Demirci Gülcan’ın yaşamı artık bir belgesel film. Kendisiyle özdeşleştirdiği Gülcan’ın yaşamını beyazperdeye taşıyan Aliye Ceylan ‘Bu daha fragman’ diyor.

Kadınların hikayelerini, yaşamlarını işlemeyeceği yer yok. Tuvale, kilime, şiire, söze, şarkıya yaşamlarını yansıtan kadınlar gibi Faith Ringgold’da hikayesini yorganlara işliyor.

‘Kendine ait bir kalem’ kitabını okuyucularıyla buluşturarak kadın yazınını ele alan Nil Sakman ile sohbet ettik. Sakman, erkek egemen dünya ile sessiz paktın aşındırılması gerektiğini vurguluyor.

Kadın yazarlar ‘Yakından Geçen Mülteci Öyküler’ kitabında ‘mülteci olma’yı kaleme aldı. 20 öyküde yersiz yurtsuz kalan ‘ötekiler’ anlatılıyor.

Ayça Tufan, ‘Gündelik İlhamlar’ başlığıyla topladığı işleri, yalnız bir anne ve haftanın 7 günü çalışan bir kadın olarak sürdürdüğü zorlu sanat yolculuğunu sergilendi.

Farklı kadınlık kurgularını bir araya getiren ve Belma Fırat’ın öykü kitabı ‘Bugün Anne Gibi Değilim’i Nalan Çelik anlattı.

Antik Çağ’ın en meşhur kadın düşünürü İskenderiyeli filozof, gökbilimci ve matematikçi Hypatia... Hayatı Agora filmiyle sinemaya aktarılan Hypatia ile tanışmak ister misiniz?

Biz okur ve yazar kadınlar hâlâ birbirimize erkeğin baktığı yerden ve onun gibi bakıyor olabilir miyiz? Birbirimize ve kendimize erkeğin gözleriyle baktığımızda neler görüyoruz?

Elif Çongur, TBMM’de kadın tiyatrocuların sahneye çıkarılmamasını yazdı: Rahat uyusunlar. İnmeyeceğiz aşkla çıktıları o sahneden.

Bize ‘dokunmayanı’ bize uzak sanıyoruz. Boko Haram gerçeği ve onun özelinde cihatçı örgütlerin kadınlara bakış açısını bu yüzden okumalıyız.

Yıllar evvel Saraybosna’da yaşananlar bugün burnumuzun dibinde, Suriye’de yaşanıyor. Kadınlar ‘insani’ yardım karşılığında sekse zorlanıyor. Hem de kendilerine yardım için giden görevliler tarafından!

Mecliste kadın tiyatrocuların sahneye çıkmasının engellenmesine Sarmaşık Gülleri Kadın Tiyatro Grubu da tepkili. Neden sahneye çıktıklarını anlatan kadınlar ‘Sahne de hayat da kadınındır’ diyor.

Kadın tiyatrocuların Meclis sahnesinden indirilmesi skandalına karşı 100 kadın Kenter Tiyatrosunda sahneye çıkıp 100 replik okudu. Kadınlar ‘tabii ki sahnede olacağız’ mesajı verdi.

Kadınlar sahneye daha en başında yasaklara rağmen çıktı. Sahne ile kadın arasına örülen duvar, Eliza, Afife, Şaziye Hanım gibi tiyatrocuların elleriyle yıllar önce yıkılıp un ufak edildi.

Yaşadıkları düzene sırtını dönerek başka bir memlekete yelken açan ancak orada da “Durdurun bu düzeni, durdurun” diyerek isyanlarını devam ettiren 50 kadının yakarışlarını duydunuz mu?

Neden ‘iyi’ eğitim almış kadınlar ‘iyi’ edebiyat eserleri sunabilmişken, bazı kadınların yazma şansları bile olmadı?