Kocaeli yüzlerce işletmesiyle, gerçekleşen onlarca grev ve direnişiyle bunun en büyük örneği olmuş kentlerden biri.

Elazığ'da yaşayan kadın muhtar adayları, yaşadıkları mahalleyi kadınların, çocukların ve halkın ihtiyaçlarına göre birlikte yönetmek istiyor.

Yerel seçimlerin yakınlaşmasıyla Elazığ'da kadınlar seçimi daha yoğun konuşur oldu. Bu dönem en dikkat çekici şey, genel seçimlerde AKP'yi destekleyen kadınların AKP'ye oy vermek istememesi.

‘Kadınlarla bir önceki yerel seçimlerden sonra bir sonraki yerel seçimlerde aday çıkartma kararı almıştık ve bugün, mahallemizin sorunlarını bizden daha iyi kimse bilemez diyerek bir aday çıkardık.’

‘Rantı değil kadınları, çocukları, gençleri düşünen bir Mamak Belediyesini birlikte yaratabiliriz. Yan yana gelmenin, dayanışmanın gücünü biliyor Mamaklı kadınlar.’

İki kadın işçi, kentlerini kâr ve rant hırsıyla yönetenlerin karşısında işçi ve emekçilerin ihtiyaçları ve kendilerini yönetebilmeleri için yerel seçimlerde adaylar.

Yapılan ihbar sonucu şeflerin, güvencesiz ve kötü şartlarda çalışan mülteci işçileri gizli odaya kilitlediğini söyleyen tekstil işçisi, iş yerinde hakaret ve tehdide maruz kaldıklarını yazdı.

'Ölümden değil yaşamdan yanayız' demek, eşitlik mücadelesini omuz omuza vermek için birbirimizin sesi olacak, en renkli kıyafetlerimizle sokaklarda olacağız.

‘Mesaadet, dönüştüğü huysuz ve yaşlı kadın olarak tüm gün bir başına bırakılıyor. İlk aşkını kendi kendine yad ettiği, İzmir’in gül bahçelerinin hayalini kurduğu, birbirinin aynı günler yaşıyor.’

Rahim ağzı iltihabı (Servisit), ciddi sağlık sorunlarına neden olan bir kadın ve halk sağlığı sorunudur.

'Öncesinde tiyatro izlemeyi çok sevmezdim ama bizzat bir parçası olunca tiyatroya olan bakışım da değişti.'

‘Hakkım olanı istedim ve o günden sonra bana mobbing uygulamaya başlandı.’

'Biz kadınlar eşitlik istiyoruz. Adalet terazisi, kadını da eşit tartsın istiyoruz. Nitekim, adalet terazisini elinde tutan heykel de bir kadın değil mi?'

'Hepinizden önce başlar bizim mesaimiz. Hepiniz uykudayken biz hazırlarız güneşi, günü, baharı. Bilmezsiniz o gömlek ne ara ütülendi, o battaniye ne ara kaldırıldı' der Bahar.

Biz de yoksulluğa, ölüme, terk edilmenin öfkesiyle; insanca, eşit, şiddetsiz, rant uğruna kendi tabutlarımızda yaşamadığımız bir hayat isteğiyle yan yana geliyoruz…

Bugün bizler de Petrograd’daki işçiler gibi ‘Sömürüye, yoksulluğa, savaşa, şiddete ve yıkıma artık yeter!’ demeye hazırlanıyoruz, hedefimiz belli.

Yaşanabilir kentler, kentte yaşayanların ihtiyaçlarını temel alan yerel yönetimler ile mümkün olacak.Bunu da hayatın her alanında kurduğumuz, kuracağımız örgütlülüklerle başarabiliriz ancak...

‘Bütün boş alanlarına AVM ve yüksek katlı lüks binalar diktiniz. Bizlere deprem zamanında toplanacak alan bırakmadınız. Şimdi kalkmış, akıl tutulması vaatler sıralıyorlar.’

Konteyner kentlerde yaşam mücadelesi veren kadınlar ne gibi zorluklarla karşı karşıya kalıyor, gelin görelim.

‘Kapıları yandaşa değil halka açılan kurumlar olsun. Karar vericiler kişi değil halk olsun. Halk sandığa attığı oyuyla yetkiyi kendine vermiş olsun…’