Anne Sümbül, çocuk Deniz*.

Deniz, Mart ayında 15 yaşına girecek; meslek lisesinde moda-tasarım okurken liseyi bırakmış, MESEM’e başlamış. Sümbül, kızı okulu bıraktığı için ilk başlarda biraz üzülmüş tabii , ama “zorlasam da MESEM’e gidecekti” diye anlatıyor: “Okulu bırakmayı kendisi istedi . Bizim zorlamamız işe yaramadı. ‘Kendi paramı kazanmak, kendi ihtiyaçlarımı kendim karşılamak istiyorum’ dedi. Beş gün işe gidiyor. Çalıştığı yer petro-kimya sektöründe bir iş yeri.” 

Sümbül’ün gözünden 15 yaşında çalışan kız çocuğunun günlük yaşamını dinliyoruz:

“Sabah 6:00’da kalkıyor. 17:30’da işten çıkıyor, 18:00’da evde oluyor. Sabahları servise ben götürüyorum ya da babası götürüyor. Gidemezsek servise binene kadar pencereden bakıyorum. Onu erken kaldırırken çok üzülüyorum, ilk başlarda kalkarken biraz zorlanıyordum, şimdi hem o alıştı hem biz alıştık. 

Ben okula devam etmesini ve bitirmesini istiyordum. Kendisi okula devam etmek istemeyince deneyip görsün diye düşündük. Zaten bırakmak istediği anda, biz onun yanındayız. Bizim imkanımız yoktu okuyamadık, çocuğumun imkanı var ama okumayı tercih etmedi. Önünde uzun yıllar var, nasıl ilerlemek isterse biz onun yanındayız. 

Çocuğum işten çok mutlu geliyor, bu benim içimi biraz rahatlatıyor. Çalıştığı yerde güvenlik tedbirlerini alıyorlar. Biz de gidip gördük. İş güvenliği ekipmanları kullanarak çalışıyor. Ben yine de saat başı arıyorum. Aradığım zaman açmazsa, mesajlarıma cevap vermezsen veya geç cevap yazarsa korkuyorum.

Son zamanlarda MESEM’lerde olanları duydum ve çok üzüldüm. Dilovası’da yaşanan yangını çocukların, çok düşük paralarla çalıştığını okudum. Benim çocuğumla aynı yaştalar. Bu yaşananlarda ölen çocuklar ve aileleri suçlu değil, önlem almayanlar suçlu. MESEM’e gitmeyi benim çocuğum tercih etti, şu an çalıştığı bölüm riskli değil, belki öyle olsa daha fazla endişelenirdim. Oradaki ailelerde mecbur kaldığı için, çocuklarını çalışmaya gönderdi. Deniz bugün MESEM’i bırakıp okula başlamak istese okumak istese ben çok mutlu olurum.”

‘Dilovası patlamasını duyunca korktum’

Şimdi Deniz’den dinleyelim:

“Haftanın beş günü işe gidiyorum. Erken kalkmaya alıştım. İlk zamanlar zorlanıyordum ama şimdi daha iyiyim. Genelde bilgisayarda çalışıyorum. Üretim sahasında değilim. Henüz bir riski yok. Ben meslek lisesine gidiyordum. Okulda problem yaşadığım için bırakmak istedim ve bıraktım. İlk maaşımla ne yapacağımı bilemedim. Sonra istediklerim için harcama yaptım. 

MESEM’lerde yaşananlara dair çok bilgim yok. Televizyonda ve sosyal medyada gördüğüm kadarını biliyorum. Dilovası’da ki yangını duydum ve çok üzüldüm. Yangının duyunca ben de korktum. Yine benzer haberleri görünce, ölümleri duyunca korkuyorum. Bizde de ahşap ürünler var, boyları çok yüksek. Yangını ilk gördüğümde bunu düşünüp korktum.”

*İsimler değiştirilmiştir. 

Fotoğraf: Yapay zeka tarafından üretildi