10 Ekim Ankara Katliamı’nda yaşamını yitirenlerden Vahdettin Ozğan’ın eşi Nabile adalet arayışında en küçük çocuğu Serhat’ı mahkeme salonlarında büyütmüş bir kadın. Ve mücadelesinde hâlâ ısrarcı...

İki çocuğunu istismar eden baba yargı tarafından defalarca ‘aklandı’ ancak kadın dayanışması erkeği aklatmadı. Av. Sevil Aracı ilmek ilmek örülen bir mücadelenin nasıl kazanımla sonuçlandığını yazdı.

Hayatı hakkında kararlar verilirken sadece dinleyici olan bir kız çocuğundan; kendi hayatını şekillendiren bir kadına dönüştüm. Benim gibi kadınlara hep ‘Bir ihtimal daha var’ diyorum.’

Ben hastaneye gidemeyen, pazara gidemeyen dört duvar arasında yaşayan bir kadındım. 5 çocuğum da evde doğdu mesela. Ama bugün her şeyi kendi başıma yapıyorum.’

Hayatını spora adamış bir kadın Sevda. Kendini sporla var etmiş, karşısına çıkan tüm zorluklara göğüs germiş. Çocukken başlayan spor sevdasında o hiç pes etmemiş.

Tezgah başından sendikasının Merkez Yürütmesine giren ilk kadınlardan Belkıs Kaya, hem sendikal mücadelesini hem de 15-16 Haziran direnişine giden süreçteki deneyimini anlatıyor.

Hayatı elinden alınan bir kız çocuğu o. Oradan oraya sürüklenen hayatında yaşadığı tüm zorluklara rağmen ayağa kalkıp devam etmesini bilen bir kadın… Şimdi kadın dayanışmasının bir parçası…

Yıllarca şiddet gördü, her seferinde elinde darp raporuyla eve geri döndü. Son dayakta böyle olmadı, çünkü ona cesaret veren kadınlar vardı. İşte bir kadının dayanışmayla değişen öyküsü…

Yıllar sonra duydum: Reyhan aşık olduğu Hüseyin ile evlenmiş ve mutlu bir aile hayatı yaşıyordu. Doğup büyüdüğü güzel şehrinden de hiç ayrılmamıştı. Peki, annesine ne olmuştu?

Market işçisi Aslı korona günlerinde ‘Süt iznimi bile kullanamıyorum, 12 saat çalıştığımız oluyor” diyor ve ekliyor: ‘Karantina bitsin birlikte arayacağız hakkımızı’.

Malatya’nın dağ köyünde doğup büyüyen, erken yaşta evlenen, yaşamın tüm zorluklarına rağmen mücadeleden vazgeçmeyen Meryem, yaşamını adeta ailesine adamıştı...

Bir çocuğun sistematik istismara maruz kalıp, bununla tek başına mücadele etmeye çalışması ne demektir bilir misiniz? Duygu, yaşadığı travmayı anlatabilen çok az kadından biri.

Ev işçiliği yapmış, geçirdiği iş kazası sonrası büyük sıkıntılar çekmiş, mücadele etmekten vazgeçmeyip hakları için işverenine dava açmış, güçlü bir kadın Minire İnal.

Evlilik nedeniyle gittiği İngiltere’de göçmen olmanın yanında şiddeti yaşamış bir kadın Gül. Şiddet de yakalandığı hastalık da yaşamı için mücadele etmeye engel olmamış. Şimdi daha güçlü bir kadın o.

O küçük kafeste, erkek baskısından uzak, çukulata tadına sigara kokusunu harmanlar, vatanımızın tadını çıkarmaya çalışırdık.

Kızı istismara uğradığında gördükleri muamele kendini çok çaresiz hissettirmiş Gamze’ye. Gamze’nin çaresizlik hissini değiştirense kadın dayanışması olmuş...

Çocukken uğradığı istismarın travmasıyla yıllarca yaşayan Eylem Erdem Uğrulu yaşadığı istismarla yüzleşerek mücadele etti. Artık kadınlar için şarkılar söylüyor, çocuklar için masallar yazıyor.

Özgürlüğünü ‘çalışarak’ elde etmiş bir kadının yardıma muhtaç haline gelişinin nasıl hissettirdiğini bilir misiniz? Nazlı biliyor. Ve anlatıyor; bilene güç vermek, bilmeyene gerçeği göstermek için.

Nursen Karaca ‘kadınlar yapamaz’ denilen döşemecilikte 25 yıldır çalışıyor. ‘Yemek-bulaşık için gelmedik dünyaya’ diyen Karaca, işte değil ama çocukların bakım sorunu nedeniyle epey zorluk yaşamış.

Bu hayatta kendi ayaklarının üstünde durmakla övünen bir kadın Jale. Yoksulluk çekmiş, boşanması engellenmiş ama kimseye eyvallah etmemiş. Kendini mücadeleyle var eden bir kadının hikayesi bu…