21 Eylül Dünya Barış Günü dolayısıyla Stockholm’de eylem yapan kadınlar savaşların son bulmasını isteyerek barış talebini yükseltti.

10 Ekim günü Ankara’ya gidenler arasındaydı Elif Kanlıoğlu. “Barış” istiyordu o da binlercesi gibi. Ama savaş politikaları onu yaşamdan ayırdı. Elif’in anısı artık Didim’de açılan parkta da yaşayacak.

Cumartesi Anneleri bayramda da ‘adalet’ için buluştu. Anneler “Her sevincin eksik ve buruk yaşandığı mezarsız ölüler coğrafyasında bizi bayramsızlığa mahkum ettiler” dedi.

Mersin Ekmek ve Gül Kadın Korosu yaptığı etkinlikle barışa, kadınlara, umuda türkülerini söyledi.

Sırbistan’daki Siyahlı Kadınlar, Kosovalı kadınların Sırp erkekler tarafından tecavüze uğramasına, katledilmesine sessiz kalmadı. Ama yaptıkları eylemler sessizdi.

Barış İçin Kadın Girişimi kadınlara ‘Kötülük sıradanlaşırken biz neredeyiz?’ sorusu sorusunu soruyor ve kadınları sözü büyütmeye, barışı büyütmeye, yolu birlikte bulmaya çağırıyor.

Çocuklar ve kadınların huzurla uyuyup, mutlulukla uyandığı, öldürülmediği, katledilmediği, horlanmadığı, göçe zorlanmadığı, yoksullukla ezilmedikleri bir hayat için barış!

Bu fotoğraftaki karşılaşma oldukça etkileyici. Sol taraftaki siyah kıyafeti, gözlüğü ve traşlı kafasıyla bir neo-Nazi, sağ taraftaki ise tatlı edasıyla 16 yaşındaki bir izci kız Lucie Myslíková.

Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Topluluğu 6-7 Mayıs tarihleri arasında Toplumsal Cinsiyet ve Barış Konferansı düzenliyor.

86 yaşındaki barış aktivisti Louise, İsviçre Milli Bankası'nın silah tekellerine para vermesini protesto için bankanın duvarına sprey boyayla 'silaha verilen para öldürür!' diye yazdı.