Nazik Özsoy ve yedi torunu, sağlıksız koşullarda yaşam mücadelesi veriyor. Hijyen koşulları yetersiz, beslenme ve barınma gibi temel ihtiyaçları karşılanamıyor. Görmezden gelinen bu durum, çocukların sağlığını ve geleceğini tehdit ediyor. Yaşlı kadın ise devletten acil çözüm bekliyor.

Mahallenin dar sokaklarından birinde, eski bir apartmanın bodrum katında, gün ışığından uzak bir hayat sürüyor Nazik Özsoy ve yedi torunu. Küçük bir pencere, küf kokusu, rutubetli duvarlar ve kırık dökük eski eşyalarla dolu bu evin her köşesi yaşam mücadelesi ile dolu.

Nazik Özsoy’un oğlu işlediği bir cinayet sebebiyle hapse girdi, torunlarının annesi de cezaevinde. Özsoy, çocukların ve kendi can güvenliği için Çorum’da yaşadığı evi terk etmek zorunda kaldı, yedi torunuyla birlikte İstanbul’a geldi.

Birkaç gün sokakta kaldılar, barınacak yer aradılar. Mahalleli, yaşlı kadını ve torunlarını sokakta görünce Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği’ne ulaştılar. Dernek üyeleri, devlet mekanizmalarını zorlamalarına rağmen hiçbir yerden geri dönüş alamadı. Bir süre sonra çocuklar koruma altına alındı, Nazik Özsoy ise bir süre sığınmaevinde kaldı. Ancak torunlarını geri almak istediği için sığınmaevinden çıktı.

Bir dayanışma örneği

Özsoy sığınmaevinden çıktıktan sonra mahalleli yaşlı kadın ile dayanışma göstererek bodrum katında bir ev kiraladı. Ancak, devletin Özsoy’a sağladığı aylık destek 10 bin lirayken, evin kirası 16 bin liraydı. Aradaki farkı kapatmak için mahalleli ve komşular ellerinden geldiğince yardım etmeye çalıştı. Ancak şimdi ev sahibi Özsoy’un ve torunlarının kaldığı evi satarak onları evden çıkartmaya çalışıyor. Evden ayrılmaları halinde, yaşları 4 ila 14 arasında değişen yedi çocuk ve yaşlı bir kadın sokakta kalacak.

Çocukların kişisel bakımları, beslenmeleri ve eğitimleri ciddi risk altında. Komşuların verdiği eski ve kırık eşyalar, çocukların temel ihtiyaçlarını karşılamaya yetmiyor. Yardımlar azaldı, mahalle sakinleri artık ellerini taşın altına koymaktan çekiniyor. Ev sahibi ise kredi borçları nedeniyle evini satmakta kararlı.

Barınacak yeri kalmayan kadın devletten destek istiyor

Özsoy, yaşadığı mağduriyeti şu sözlerle dile getiriyor:

"Ben yedi çocuğumla Çorum’dan İstanbul’a geldim. Benim oğlum bazı olaylara karıştı, cinayet işledi. Can güvenliğimiz için İstanbul’a geldik. Kaç aydır komşu yardım ediyor. Şimdi de beni evden çıkaracaklar. Başımı sokacak bir yer istiyorum. Çok mağdurum, bir yerden de gelirim yok. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Allah rızası için devlete sesleniyorum. Bebeklerimi almalarını istemiyorum. Yurda vermek istemiyorum. Kendi bebeklerime kendim bakarım, bana sahip çıkın. Başımızı sokacak bir ev olsun." Çocukların eğitimine devam ettiğini söyleyen Özsoy, aynı zamanda sağlık sorunlarıyla da mücadele ettiğini belirtiyor.

Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği Başkanı Adile Doğan ise sosyal hizmetlerin çocukları Özsoy’a verdikten sonra vaziyeti görmesine rağmen verilen paranın 10 bin lira olduğunu ifade ederek, “Çocuklar çok küçük, bakıma ihtiyaçları var. Nazik teyze hasta, rahatsızlıkları var. Çalışabilir gibi bir durumda değil. Bir an önce bir desteğin çıkması lazım. Nazik teyze evi tutarken biz kefil olduk. Bugün olmazsa bile ev sahibi kredi borçları nedeniyle evi sattığı için evden her türlü çıkaracak. Esenyalı’da da şu an yerin dibindeki evin kirasının 16 bin lira olduğunu düşünürsek daha düzgün bir eve çıkmaları en az 20 bin lira” diyor.

Doğan, “İki talebimiz var. Birincisi, çocukların can güvenliği sağlanmalı, işlenen cinayet sonrası kan davasına dönüşmüş olan meseleye dair devlet önlem almalı. İkincisi ise devlet Nazik teyze ve yedi torununun başta güvenle yaşayabilecekleri bir alan olmak üzere ihtiyaçlarını sağlamalı” diyor.

Fotoğraf: İlknur Haylaz/ Ekmek ve Gül