Tuzla Serbest Bölge’de yer alan DERİTEKS’in örgütlü olduğu CPS Otomotiv Tekstil’de 31 Ocak’ta işten atılan 93 işçiye tazminatları hâlâ ödenmedi. İşçiler tazminatlarının hala ödenmemesine karşın 10 gündür fabrika önünde direnişlerini sürdürüyor. Daha önce Volkswagen için üretilen ürünlerin sevkiyatını durduran CPS işçisi kadınlar Ekmek ve Gül’e konuştu.

CPS’nin 6 yıllık çalışanı olduğunu söyleyen İltem Oruç, “Tazminatlarımızın üç gün içinde yatacağı söylendi ancak 45 gündür tazminatlarımız ödenmedi. Sürekli iş yerine gidip geliyoruz ama oyalıyorlar bizi. Burada evine ekmek götüremeyen insanlar var. Bir arkadaşımız sırf çocuğunu ameliyat ettirmek için işten çıktı ama tazminatını alamadı. Çocuğumuzun önüne kahvaltı koyamıyoruz. Paraları olmadığına inanmıyorum bu ortakların arasındaki itiş kakışın bedelini bize ödettiler. İşveren bizi anladığını söylüyor. Hayır senin bizi anlaman için bizim durumumuza düşmen gerekiyor. Çocuğunun ihtiyacını karşılayamaman gerekiyor bizi anlaman için. Cebimizde beş kuruş yok. Herkesin geçim derdi var. Kirada kalıyoruz. Çoluğumuz çocuğumuz var, mağduruz. Sabah ayazından akşam ayazına kadar burada duruyoruz” dedi.

‘KRİZ ONLARIN CEBİNE LÜKS YAŞAMLARINA YANSIMIYOR’

CPS Otomotivin patronu, "üretim adetlerinin düşmesi, yeni sipariş alınamaması ve mevcut siparişlerin azalması" gerekçeleriyle işçilerle karşılıklı anlaşarak tazminatlarını ödemek şartıyla iş akitlerini feshetmişti. Buna ilişkin de konuşan Oruç, “Biz burada çok zor şartlarda çalışıyorduk. Hakketmediğimiz hakaretlere maruz kalıyorduk. Şimdide hakaretlere maruz kalıyoruz. Ben oraya ailem evim gibi emek verdim. Yeri geldi evimizi otel gibi kullandık, çoluk çocuğumuza hasret burada iki yıl gece gündüz çalıştık. Bizim CPS’de köpek kadar değerimiz yoktu. Mesaide bize bir dilim kek verip ‘sizin gözünüzü doyuramadım, gözünüze dizinize dursun’ diyorlardı. Biz sizden sadaka değil emeğimizi istiyoruz. Altındaki 400 bin liralık arabaları satıp benim hakkımı versinler. Kriz onların cebine lüks yaşamlarına yansımıyor, bize yansıyor. Kriz onlar için bahane” dedi.

GEREKİRSE AYLARCA BURADA BEKLERİZ!

11 yıllık çalışan Ayten ise “Sadece emeğimizin peşindeyiz. Tazminatlarımızın ödenmesini istemiyoruz. Ben ameliyat olduğum halde burada bekliyorum dğeil on gün gerekirse ili-üç ay beklerim, biz sadece hakkımızı istiyoruz. Gerekirse günlerce, aylarca bekleyeceğiz” dedi.

AİLEYİZ DEDİLER AMA...

11 Yıllık çalışan ve her gün Gölcük’ten gelen Hülya Adıgüzel “Ben her sabah 5.25 geçe servise binip Gölcük’ten buraya geliyordum. 45 gündür tazminatlarımız verilmedi. Biz sadece emeğimizin karşılığını istiyoruz. Bize o kadar güven verdiler ‘aileyiz’ dediler” diyerek işverenin aileyi dağıttığını ve emeklenin karşılığının verilmediğini söyledi.

‘BUNUN HESABINI VERECEK’

Ayşe Kayış’ta 2,5 yıllık çalışan Gölcük’ten geliyor. Kayış, “Hem arkadaşlarımı desteklemek, hem hakkımı aramak için buradayım. Biz kiracıyız. Ben bin lira işsizlik maaşıyla nasıl geçineceğim. 53 yaşımdayım. Hiçbir iş yeri beni kabul etmiyor. Ben icralık oldum. İcram günlük faize giriyor, kim bunun hesabını verecek” diye sordu.

Direnişi kararlılıkla sürdüreceklerini söyleyen kadınlar, “Biz direnişte kararlıyız. Ne gerekiyorsa onu yapacağız. Biz hakkımızı istiyoruz” diye konuştu.