Tacizciyle aynı apartmanda yaşamak!
Kayınbabasının tacizine uğrayan Semiha, ne ailesinden ne eşinden destek görmüş, tacizciyle aynı apartmanda yaşamak zorunda bırakılmış. Şimdi hayatını kendi ellerine almak için kadınlarla güçleniyor.

Semiha yirmi yıllık evliliğinin özellikle son dört yılında ağır olaylar yaşamış ama her seferinde kendini sağaltmış bir kadın. İki çocuk dünyaya getirmiş. Yokluğun sıkıntılarını da eklemiş dertlerine. Yaşadığı cinsel taciz sonrası içine girdiği bunalımın zaman zaman kendisine yabancılaşmasına neden olduğunu, taciz eden kişiyi sürekli görmek zorunda kaldığı için tekrar tekrar aynı olayı yaşadığını dile getiriyor, çünkü ona bunları yaşatan kişinin, aynı binada oturmak zorunda kaldığı, eşinin babası olduğunu söylüyor: “Eşimin babasıyla hiç geçinemezdim, beni ezmeye çalışırdı sürekli ama kendimi ona hiç ezdirmedim. Birden bana olan davranışları değişti, ağaca çıkarken elini kalçama atınca neye uğradığımı şaşırdım, üzerine yürüdüm. Beni görünce eğer yanımızda kimse yoksa cinsel organını okşuyordu, bağırıp çağırınca konuyu değiştirip pişkince hareketler yapıyordu. Eşim o dönemler eve geç geliyordu, ondan da ayrı çektim; kumar oynuyor, başka kadınlarla beni sürekli aldatıyordu. Evde aş var mı, ekmek var mı? Umursamadı. Tırnaklarımla mücadele ederek ördüğüm evimde beni yalnız gördüğünde yaptığı tacizler yüzünden yaşayamaz hale geldim. Eşime, ‘Benim bu evde huzurum yok sürekli kapıları kilitleme ihtiyacı duyuyorum. Başka bir yere taşınalım’ dedim. Bütün olan biteni anlattım ama hiç oralı olmadı bile.”

Semiha, doğum gününde eşinin ona şiddet uyguladığını anlatırken sanki yeniden yaşıyor o acıları:“ ‘Baban beni taciz etti ona niye yüklenmedin, kızıp bağırıp dövmedin? Ben bir şey yapmadığım halde namussuz, kötü kadın oluyorum’ dedim. Kendime olan saygım azalıyor, karmaşık duygular yaşıyor, erkeklerden nefret ediyordum. Eşimin beni taciz eden o adamın oğlu olduğunu düşündükçe ondan da tiksinmeye başlıyordum” diyor. İkinci defa tacize maruz kaldıktan sonra ailesinin yanında kalmış bir süre ve boşanma davası açmış. Ancak annesinin ona yeterince destek vermemesi yüzünden ve birazda çocuklarının halinden davasından vazgeçmiş. Semiha, “Keşke boşansaydım” diye anıyor o günü.

‘SUSTUM ÇÜNKÜ SUSMAK ZORUNDA KALDIM’

“Geçenlerde haberlerde gördüm yaşanan bir cinsel saldırı ile ilgili bir kadın vekil ‘Onurlu kadın bir sene beklemez, ertesi gün şikayet eder’ diyor. Bunu duyduktan sonra kendimi çok kötü hissettim. Ben yaşadığım tacizi hâlâ atlatamadım. Bu durumu ben istemedim ki. Evet sustum çünkü susmak zorunda kaldım. Anlattığımda da 20 yıllık eşimin benim için hiçbir şey yapmadığını gördüm. Bu tacizin kişiliğimi, kendime olan saygımı zedelememesi gerektiğini bildiğim halde çok zorlandım, bu yüzden psikoloğa gidip yardım aldım” sözleriyle de AKP’li Özlem Zengin’in kadınları onursuzlukla suçlayan açıklamasına yanıt veriyor Semiha.

Bugün sevdiği insanlar ve onu dernekle tanıştıran arkadaşı sayesinde daha iyi olduğunu söylüyor. Dernekteki kadın eğitimlerinin ona iyi geldiğini, haklarını öğrendikçe daha güçlü hissettiğini ifade ediyor ve ekliyor: “Keşke daha sık gelebilsem, daha çok güçlenip benim gibi sıkıntı çeken kadınlara yardım edebilirdim. Haklarını bilen kadın hem kendini biliyor hem daha doğru kararlar veriyor. Hatta başka kadınlara ilaç oluyor.”

Görsel: Freepik

İlgili haberler
Tacizciden ancak emekli olunca kurtuldum

Taşeron işçi olarak çalışan Serpil ve iş arkadaşları, uzun süre amirin taciz ve mobbingine maruz kal...

GÜNÜN ANISI: Tacizciyi taciz!

Bu anı Nuray'ın aklında dergimizdeki bir yazıyı okurken gelmiş ve vakit kaybetmeden bizimle paylaştı...

Şiddeti durdurmak susmayışımız sayesinde mümkün

Yaşadığı cinsel saldırı sonrası konuşmak istediğinde susturulmuş bir üniversiteli kadın o. Bugün ise...