9-10 yaşlarında, haftada 72 saat çalışma: Ünaldı Mahallesi çocuk işçilerin mahallesi
Sevda Karaca: "Bugün Ünaldı'dayız. Hamaset yapanların düzeninde, patronların küçücük bedenleri sömürdüğü yerdeyiz."

Yayın Kurulu Üyemiz, Yeşil Sol Parti listesinden Gaziantep Milletvekili Adayı Sevda Karaca 1996 yılının 1 Temmuz’unda sigortasız, sendikasız, kuralsız çalışma koşullarına karşı direnişe geçen dokuma işçilerinin mahallesi Ünaldı'dan seslendi. Ünaldı Mahallesi'nde halfelerinin, cağcılarının, bobincilerinin yerini bugün konfeksiyon işçisi çocukların aldığına dikkat çekiyor:

"Özellikle Suriye savaşının ardından gelen göçün bir kısmı, savaştan kaçan aileler ve çocukları burada kayıt dışı çalıştırıldı. Günde 12 saat, haftada 72 saat, sigortasız ve asgari ücretin altındaki ücretlerle. Hiçbir iş güvenliği tedbiri yok. Küçücük bedenlerine taşıyamayacakları yükler yükleniyor. Burada işçilik 9-10 yaşlarında başlıyor. 20'li yaşlarına gelip de 1 gün bile sigortası yatmamış işçiler var. Yılın belli dönemlerinde siparişler azaldığı için ücretsiz izne gönderiliyorlar. Üretimin hızı o kadar artırılıyor ki makina başında doyurmak zorunda kalıyorlar karınlarını. Hayat pahalılığı burada nohut dürüm fiyatıyla ölçülüyor. Ama artık o bile lüks. Bugün Ünaldı'dayız. Hamaset yapanların düzeninde, patronların küçücük bedenleri sömürdüğü yerdeyiz. Tam da bunun için buradayız. Çocuklarımıza sömürüsüz bir dünya kurmak için."

İlgili haberler
Ünaldı’da işçi olmak: Küfür, şiddet, taciz, kötü ç...

Ayşe ve Fatma Antep Ünaldı Mahallesi’ndeki konfeksiyon atölyelerinde çalışan, 17 yaşında iki genç iş...

Sağlıkçı olma hayali, overlok makinesi hayatı: Çoc...

İstanbul’da İkitelli Mahallesi onlarca çocuğun bodrum katlarında çalışmak zorunda kaldığı mahalleler...

İşçi Sınıfı Tarihinde Kadınlar...

Bu dizimizde Türkiye işçi sınıfının tarihinde dönüm noktası denilebilecek işçi direnişlerinde ve gre...