Tarım işçileri yevmiyelerde artış istiyor
Fahiş zamlar emekçilerin yaşamını zorlaştırıyor. Günlük 150 lira yevmiyeyle çalışan tarım işçilerinin durumu ise daha zor.

Milyonlarca insanın gıdaya ulaşabilmesinde önemli bir emeği bulunan tarım işçileri en temel haklara ulaşmakta problem yaşıyor. Tatil, ücretli izin, sosyal güvence, emeklilik gibi haklardan yoksun şekilde çalıştırılan işçilerin günlük yevmiyeleri ise ortalama 150 TL. Çoğu kayıt dışı çalışan, savaştan kaçan mültecilerin de çalıştığı bu alanda işçiler yevmiyelerinin artırılmasını istiyor.

Adana’nın Yüreğir ilçesine bağlı Karagöçer Mahallesi yakınlarında tarlada narenciye sulaması yapan tarım işçileri Cehme Siyed, Suriye’den gelmiş. 7 çocuklu ailede böbrek hastası olan eşi düzenli çalışamadığı için evin geçimi ve bakımını Siyed üstlenmiş. Siyed için tarlada başlayan mesai çadırda da devam ediyor. Sık sık hasta olduğu için kendisinin de çalışamadığı günler olduğunu anlatan Siyed, “Tarlaya sabah 06.00’da geliyoruz akşam 20.00’de eve gidiyoruz. Aldığım 140 TL yevmiye ile geçinmeye çalışıyorum; ama çok zor. Geçinemiyorum. Küçük çocuklar için çalışmak zorundayım. Her gün güneşin altında çalışıyoruz ama aldığımız ücret çok az. Şeker, yağ çok pahalı. Elektrik faturası çok yüksek. Ellerini vicdanlarına koysunlar. Aldığımız bu ücretle nasıl geçinelim? Geçinebilmek için yevmiye 260 lira olmalı’ dedi.

‘KEŞKE BEN DE DİĞER ÇOCUKLAR GİBİ OLABİLSEYDİM’

Denhem (13) de akrabaları ve ailesi ile birlikte okul dışında kalan zamanlarda tarlada çalışıyor. Sıcağın altında çalışmanın çok zor olduğunu söyleyen Denhem “Sabah 06.00’dan akşam 20.00’ye kadar tarlada güneşin altında çalışıyoruz. Tarlada hortumları düzeltiyoruz, otları ayıklıyoruz. Her günüm aynı geçiyor. Keşke ben de diğer çocuklar gibi olsaydım. Ama olmuyor ne diyebilirim ki” diye konuştu.

Aldığı 150 TL yevmiyenin hiçbir şeye yetmediğini ifade eden Denhem, “Ne ekmek alabiliyoruz ne un ne de zeytin, her şey çok pahalı. Aldığımız yevmiye yetmiyor” dedi. Denhem, koşulları zor olsa da eğitimini tamamlayıp doktor olmak istediğini ifade etti.

Başka bir tarlada konuştuğumuz Gurbet Koyuncu, Urfa Siverek’te doğmuş. 6 yıldır Adana’da tarım işçisi olarak çalışıyor. 21 yaşında 2 çocuk sahibi olan Koyuncu, daha önce hiç okula gitmemiş. Okula gidebilme şansı olsaydı öğretmen olmak istediğini dile getiren Koyuncu, çocukluğundan beri yaptığı tarım işçiliğine devam etmek istemediğini söyledi. Yaz kış çadırda yaşadıklarını ifade eden Koyuncu, “Bir evim olsun istiyorum. Aldığımız ücret 200 TL. 2 çocuğumun mama ve bez masrafına bile yetmiyor” dedi. Başka bir işte sigortalı çalışmak istediğini söyleyen Koyuncu, tarlada sıcağın altında çalışmaktan yakınıyor.

Fotoğraflar: Volkan Pekal/Evrensel

İlgili haberler
Fındık üreticisi ve işçisi kadınlar: Tarım yeniden...

Rize’nin fındıklı ilçesinde yaşayan ve yevmiyecilik yaparak geçimini sağlayan fındık işçisi Havva Ka...

Tarım işçilerinin çadır kenti Karagöçer’den Kader:...

Doğduğundan beri Adana'da tarım işçilerinin çadır kenti Karagöçer'de yaşayan, tüm günü çocuğun ve ha...

Mevsimlik tarım işçisi kadınların çilesi: Kayısıda...

Mevsimlik tarım işçisi olarak çalışan kadınlar çalışma ve yaşama koşullarının zorluğunu anlatırken,...