Sabahtan kapıyı açtık açmasına ama, bir de bize sorun! Acaba kimse gelecek mi, kadınlar burayı fark edecek mi?.. Daha bir sürü soruyla güne başladık. Ama sonra...

Ekmek ve Gül Kadın Dayanışma Derneğinden kadınlar: Buraya geldiğimizden beri özgürleştiğimizi, güçlendiğimizi hissediyoruz.

Akşam için kaynayacak tencerenin artık kendileri için bir dert olmasını istemeyen Tavşantepeli kadınlar ekonomik büyümenin kendi yaşamlarını iyileştirmediği söylüyor.

Malatya Doğanşehir ilçesine bağlı Dedeyazı köyünde demir madeni çıkartılıyor. Yaşam alanlarını, sağlıklarını, geleceklerini altüst eden madene karşı en önce kadınlar direniyor.

‘Kadın ve çocukların yaşam hakları ellerinden alınırken salon etkinliklerinden ziyade, kadınların 8 Mart’ta güvenceli iş, eşit ücret talepleriyle daha çok alanlarda olması gerekiyor.’

Diyeceğim o ki baskılara karşı gelin eğer şu an içinizden gelmiyorsa o başörtüsü sizin için sadece bez parçası olmaktan başka bir şey olmuyor.

Hem ilkokulda hem de ortaokulda din dersine girmek istemeyen kızının dersten muaf olması için mücadele eden Gülbahar, velilere örnek olacak bir kararlılıkla nasıl harekete geçtiklerini anlatıyor.

Kadın dilli şiir denizi kuruydu Hafız’ın İran’ında. Su oldu Furuğ. Ardından ılık nefesiyle doldurup şişirdi sözcüklerin yelkenini.

Tarih, takvim bahane, ihtiyaç bir muhasebe. Gelin bu sayıda birlikte bir muhasebe yapalım...

Bizi, bilcümle kadınları ve kadınlığı yakıp yıkma kararını çoktan almışların karşısına dimdik çıkma zamanı gelmiş de geçiyor bile.

Yılı geride bırakırken ışıltılı sayfaları anmadan geçmemeli. 2017, Ekim Devriminin 100. yılıydı. Üstü örtülen tohum gibi dönüşümünü zamanımızın toprağında tamamlamaya aday bir geleceği aydınlatıyor.

Kanallar farklı olsa da anlatılanlar bizim hikayemiz değil. Gece gündüz çalışıp üç kuruşa ev geçindirmeye çalışan emekçinin neler yaşadığı konu edilmiyor. Yani diyorlar ki ‘Bizimle değilsiniz!’

İki kadın metal işçisi yeni yıl dileklerini anlatıyor birbirine: ‘Yoruldum artık, her gün aynı şeyi yapmak, kurulmuş saat gibi davranmak çok sıkıcı. Çalışma koşulları düzelsin, daha mutlu oluruz’

Gebze’nin Hürriyet Mahallesindeyiz. Kadınlar 2018’den çok şey istiyor. Aslında pek de umutlu değiller ama en çok da kadın cinayetlerinin ve eşitsizliğin son bulmasını istiyorlar, hem de hemen!

İmkanı olmayanın, yalnız olanın, kalabalık sevenin, dans etmeyi özleyenin, özgürce istediğimiz gibi zaman geçirelim diyenin, farklı farklı her kadının bir araya geldiği güzel bir günden notlar...

2018 yılı kadınların dilediği bir yıl olsa bakın neler olur, ülkede, dünyada neler değişir...

Yıldızlara, yaşadığımız evrene dair bugün bildiklerimizde kadınların büyük payı olduğunu biliyor muydunuz? Kemerlerinizi bağlayın, gökbilim tarihine ucuz işçi olarak girebilmiş kadınları okuyacaksınız

Bu anlatılan bir KHK hikayesi... Bir gece yarısı KHK’sıyla işinden edilen, öğrencilerinden koparılan, yaşamı bir anda değiştirilen bir öğretmenin hikayesi.

13 yaşında oturmuş Gülsen tezgahın başına, şimdi 40’ında. Artık çocuk değil, haklarını bilen bir işçi kadın. ‘Örgütlü bir kadın dalgalı denizde nasıl hareket edeceğini bilir’ diyor...

Bir işçi mahallesinden asgari ücret notları: ‘Biz bir ıspanaktan 3 yemek yapıyoruz. Yapraklarından börek, saplarından yemek, köklerinden mücver...’